Osiem odgałęzień jogi

YAMA

Jest ogólnym określeniem powszechnych nakazów moralnych, niezależnych od pozycji zajmowanej w życiu, czasie czy miejscu. Na pięć wielkich ślubów składają się:
niekrzywdzenie; ahimsa
prawda; satya
niekradzenie; asteya
wstrzemięźliwość; brahmacarya
niezachłanność; aparigraha
NIYAMA

Zasady samooczyszczenia dzielą się na:
czystość; sauca
zadowolenie; santosa
surowość; tapas
studiowanie świętych ksiąg; svadhyaya
ofiarowanie wszystkich czynów Najwyższemu; Isvara-pranidhana
ASANA

„Ćwiczenia rozciągające” oczyszczają ciało i umysł, działając zapobiegawczo i leczniczo. Jest niezliczona ilość asan; zaspokajają one różne potrzeby układów ciała: mięśniowego, pokarmowego, krwionośnego, wydzielania wewnętrznego, nerwowego i innych. Działanie asan objawia się na wszystkich poziomach - od fizycznego do duchowego. Według filozofii jogi, zdrowie jest delikatną równowagą między ciałem, umysłem i duszą. Poprzez praktykę adept pozbywa się fizycznych niedoskonałości i uspokaja rozproszony umysł, otwierając tym samym nowe ścieżki duchowych możliwości.

Asany dają zdrowie, urodę, siłę, zwartość, lekkość, jasność mowy i łatwość wyrażania myśli, spokój nerwów oraz szczęśliwe usposobienie. Owocem właściwej praktyki jest duchowe przebudzenie i uwolnienie się od par przeciwieństw.

PRANAYAMA

Świadome wydłużanie wdechu, zatrzymania oddechu i wydechu. Wdech jest procesem otrzymywania pierwotnej energii w postaci powietrza, a zatrzymanie oddechu jest sposobem delektowania się tą energią. Z wydechem pozbywamy się wszystkich myśli i emocji: kiedy płuca są opróżnione, poddajemy naszą indywidualną energię, nasze „ja”, pierwotnej energii - atmanowi. Praktyka pranayamy rozwija stały umysł, silną wolę i jasny osąd.
PRATYAHARA

Dyscyplina mająca na celu opanowanie umysłu i zmysłów. Umysł odgrywa podwójną rolę: z jednej strony zabiega o zaspokojenie zmysłów, z drugiej zaś - o połączenie się z jaźnią. Pratyahara uspokaja zmysły i kieruje je do wewnątrz, prowadząc ćwiczącego ku boskości.
DHARANA

Jest koncentrowaniem się na pojedynczym punkcie lub całkowitym skupieniem uwagi na czynnościach wykonywanych w danej chwili, podczas gdy umysł pozostaje nieruchomy i niezmącony. Dharana pobudza wewnętrzną uważność do integrowania wiecznego strumienia inteligencji i uwalnia od wszelkich napięć.
DHYANA

Jeśli dharana trwa przez długi czas, staje się medytacją. Stan ten wymyka się wszelkim opisom; zrozumienie go możliwe jest jedynie przez doświadczenie.
SAMADHI

Jeśli stan medytacji utrzymuje się przez dłuższy czas, przechodzi w samadhi, w którym adept zatraca idywidualną tożsamość i łączy się z obiektem medytacji. Sadhaka traci świadomość własnego ciała, oddechu, umysłu, inteligencji i ego. Osiąga wieczny spokój. W tym stanie jak światło biją od niego wiedza i czystość, połączone z prostotą i pokorą. Nie tylko sam jest